Multidyscyplinarna akwakultura pstrąga.

Dzisiejsza akwakultura pstrąga doświadcza dynamicznych zmian. Odpowiedzialne są za to złożone czynniki, które determinują z różną mocą podejmowane działania przez właścicieli, tych istniejących jak i nowo powstających hodowli. Złożoność problemów nader często odbiera chęci, a mnogość wyborów tylko ten stan utrwala.

Akwakultura jako branża ma bardzo wysokie notowania w światowych planach rozwojowych. Stąd liczne dotacje, wsparcia, często niestety nie łatwe do przebrnięcia, które dają możliwość szeroko rozumianego tworzenia, rozwoju, czy modernizacji. Unia Europejska znajduje akwakulturę  jako jeden z priorytetów w planach swoich strategii, ze względu na wysoką jakość wytwarzanego w jej ramach produktu, jak i towarzyszącą temu zasobooszczędność. Woda jest środowiskiem bytowym ryb, między innymi przez to zużycie jej przez hodowle w przeliczeniu na kg wyprodukowanego mięsa jest kilka tysięcy razy mniejsze niż w przypadku mięsa drobiu, trzody, czy bydła. Stopień wykorzystania paszy przez ryby, oscylujący w okolicy 1 kg przyrostu na 1 kg skarmionej paszy (nierzadko jest to mniej niż kg paszy na kg przyrostu), także jest nieosiągalny dla innych producentów zwierząt. Ryby są zmiennocieplne i przez to dostarczany im budulec w paszy jest w pełni wykorzystywany na przyrost, nie na utrzymanie termiki ciała. Nie podejmuje się porównania walorów zdrowotnych ryb do reszty produkowanych mięs, ze względu na złożoną materię tematu. Bez wątpienia jednak mięso rybie charakteryzuje się wysoką zawartością łatwo przyswajalnego, pełnowartościowego białka.